วิกฤต และ ศรัทธา การบริหารงานบุคคลท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี

• 

รายละเอียด

เขียนโดย Super User

 

 

วิกฤต   และ  ศรัทธา การบริหารงานบุคคลท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี

.........................

 

สำหรับลักษณะองค์กรขนาดใหญ่ ทั้งโดยปริมาณพื้นที่ การวางกฎเกณฑ์และการใช้กฎเกณฑ์เหล่านั้นในการแก้ไขปัญหา และคนที่ปฏิบัติในองคาพยพนั้น  ต้องมีความเข้าใจว่าสิ่งที่พูดและทำนั้นเป็นสิ่งเดียวกัน ในทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง และยึดการทำงานลักษณะนั้น  เพื่อดูแลและควบคุมการทำงานอย่างเข้มแข็งจริงจัง  มีปัญหาต้องช่วยกันแก้ไข ในทุกส่วนที่เกี่ยวข้อง  จึงจะให้การทำงานในลักษณะการดูแลควบคุมองค์กรใหญ่จึงจะสัมฤทธิ์ผลและก่อให้เกิดปัญหาน้อยที่สุด นั่นคือ goal คือเป้าหมายคือ  supreame แล้วแต่จะเรียกกัน

 

 

การบริหารงานบุคคลของท้องถิ่น ซึ่งเป็นลักษณะที่พิเศษกว่าระบบราชการอื่นๆนั้น หน่วยงานเดียวที่ทำหน้าที่กำกับดูแลตรวจสอบการใช้อำนาจดุลพินิจของผู้บริหาร คือ ก.จังหวัด โดยมีท้องถิ่นจังหวัดเป็น เลขา ฯในการติดต่อประสานงาน และตรวจดูความเรียบร้อยของเอกสารต่างๆ ทั้งแจ้งมติ  ข้อกฎหมายระเบียบที่เกี่ยวข้อง แก่ท้องถิ่นแต่ละแห่งให้ดำเนินการอย่างถูกต้อง  ก่อนจะนำเสนอการใช้อำนาจดุลพินิจของผู้บริหารอีกที โดย ก.จังหวัด

 

 

ส่วนอำนาจภูมิภาคนั้นเป็นอำนาจในการกำกับดูและ ซึ่งมองได้สองประเด็น ประการแรก ท้องถิ่นนั้นได้ทำหน้าที่ถูกต้องตามระเบียบกฎหมายของท้องถิ่นหรือไม่ ซึ่งมีสิทธิสอบถามเรียกดูเอกสารต่างๆมาได้ และสิทธิอีกประการดูว่าท้องถิ่น ได้ดำเนิการถูกต้องตามการงานจากผลของกฎหมายหรือไม่ เช่น พรบ./ ระเบียบ/มติ ก.กลาง / มาตรฐานงานบุคคลต่างๆ หรือไม่ประการใด

 

การขาดดุลภาพในส่วนหนึ่งส่วนใดก็คือปัญหาของระบบที่จะรวน และไปไม่ถึงจุดหมายที่ตั้งไว้ ซึ่งนั่นย่อมก่อให้เกิดปัญหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ถ้าองค์กรใหญ่ๆปัญหาและมากทั้งปริมาณและความซับซ้อนของเนื้อหา คือทั้งกว้างและลึก กว่า องค์กรเล็กๆที่พอมอง อะไหล่แต่ละส่วนออกและพอจะแยกและแก้ไขปัญหาได้ง่ายกว่า

 

การบริหารงานบุคคลของท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานีก็เช่นกัน หน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็มาก คนที่ทำงานแต่ละส่วนก็เยอะ การบริหารจัดการไม่ดีก็ย่อมมีปัญหาตามมาแน่นอน  ในมุมมองโดยที่ตัวเองทั้งอยู่วงนอกวงในมาหลายปี  ปัญหาต่างๆก็ยังไม่คลี่คลายลงและทุกวันนี้นับวันจะยากยิ่งขึ้นไปทุกขณะ   ท้องถิ่นแต่ละแห่งนั้นถึงแม้จะหลากหลายและมากมาย แต่การทำงานก็ทำตามกติกาใหญ่ที่ควบคลุม กำกับอยู่ การเจตนาทำผิดนั้นถ้าเป็นเรื่องงานบุคคลเองนั้น การสิ้นสุดจะอยู่ที่ ก.อบต.ในการตรวจสอบดุลพินิจ ผู้บริหาร ซึ่งใน ก.จังหวัดนั้นถือว่าพลาดเป็นส่วนน้อย เพราะมีบุคคลหลายกลุ่มที่มีความเชี่ยวชาญและประสบการณ์มาช่วยกันกลั่นกลอง หลายๆขั้นตอน ตลอดจนมีตัวแทนท้องถิ่นที่คอยเข้าไปชี้แจง ดูแลประโยชน์ของท้องถิ่น ในฐานะตัวแทนกลุ่มผลประโยชน์อยู่  แม้ มติ.หลายๆอย่างที่ ออกมาบางเรื่องนั้น ท้องถิ่นอาจเสียประโยชน์ ไปบ้าง แต่ก็มีที่มาที่ไปและพออธิบายได้อยู่

 

พอมาดูการทำงานของฝ่ายเลขา ฯนั้นที่เป็นสำนักงาน ดูและเอกสาร นำส่งมติ. ติดต่อประสานงานต่างๆ นั้น เสนอเอกสาร  ตรวจตราดูระเบียบว่าถูกต้องไหม ตลอดจนทำเรื่องที่กล่าวมานั้นให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน กลับคลุมเครือ อธิบายลำบาก เช่น การส่งเอกสารแต่ละเรื่องใครดูแล มีเอกสารที่ไหนครบ  บ้างมีอะไรบ้างที่ขาด  หลักเกณฑ์เรื่องนั้น  มติเรื่องนี้ เอกสารนั้นๆ ใครดูแล ตลอดจนการประชาสัมพันธ์ต่างๆนั้นซึ่งจำเป็นมากเพราะอุบลราชธานีเป็นจังหวัดใหญ่ จำเป็นต้องอาศัยระบบ บริหารจัดการอย่างถูกต้อง จึงจะทำงานอย่างราบรื่นและก่อปัญหาน้อยที่สุด แต่ท้องถิ่นส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึงเนื้องานและรายละเอียดต่างๆดังกล่าว ดังจะเห็นได้จาก การติดต่อโดยปกติทั้งการส่งเอกสาร  ติดต่อประสานงาน กับใคร อย่างไร ใครรับผิดชอบ ซึ่งวันนี้ ไม่มีใครตอบได้ บุคลากรท้องถิ่นที่เข้าไปสำนักงานจังหวัดจะประสบ ปัญหา ลักษณะนี้โดยตลอด การส่งเอกสาร อย่างไร ส่งแล้วหรือไม่ ครบไหม พอถามไป คำถามเหล่านี้ ก็จะย้อนกลับมา แก่บุคลากรของท้องถิ่นที่เข้าไปติดต่องานเสมอ  และถามผู้ดูแลก็ไม่ค่อยได้รับความกระจ่างมากนัก จนนำไปสู่การเสียประโยชน์ของบุคลากรขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น หลายๆรายและเป็นอยู่เสมอ  ซึ่งทางท้องถิ่นจังหวัดคนใหม่ ท่านก็มาดูแลอยากให้การทำงานส่วนนี้ก่อให้เกิดปัญหาน้อยที่สุด  แต่ก็เข้าใจได้ว่าตอนนี้ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดเพราะเวลายังน้อยอยู่หรือปัญหาลึกเกินเยียวยา

 

ในรอบหลายๆเดือน งานท้องถิ่นเองเรื่องง่ายๆตรงไปตรงมา เช่น การตรวจ โบนัส ของจ.อุบล ฯก็ยังไม่รู้ว่าที่ใดตรวจบ้างที่ไหนยังไม่ตรวจ และที่ร้ายกว่านั้น ตัวกรรมการเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเอง ตรวจที่ไหนบ้าง กรรมการแต่ละชุด อนุ ฯ แต่ละอย่าง ทำงานอย่างไหน เมื่อใด นั่นคือการทำหน้าที่ติดต่อประสานงานที่นับวันจะประสานงาขึ้นเรื่อยๆ  ผลเสียคือท้องถิ่นนั่นเอง

 

ความคลุมเครือการทำงานโดยมองภาพไม่ออกว่า นี่คืออะไรและขั้นตอนนี้ ขั้นตอนนั้นจะเสร็จเมื่อไหร่ ในวันนี้ไม่มีใครตอบได้  เอกสารส่งโดยใครจึงถือว่าถูก  เอกสารส่งด้วยอะไรจึงจะถูกนำเสนอเข้าที่ประชุมได้ ปัญหาต่างๆเหล่านี้ คงต้องรอตำตอบจากท่านท้องถิ่นจังหวัดคนใหม่ ที่ท่านจะต้องเข้ามาช่วยดู ช่วยแก้ไข เพราะถึงวันนี้ชาวท้องถิ่นเองจากที่ไม่ค่อยศรัทธาระบปัจจุบันอยู่แล้ว วันนี้ถือว่าวิกฤตที่สุดเท่าที่เคยเจอมา ใครจะมาช่วยกู้ศรัทธาเรื่องงานบุคคลของท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี  เพื่อนๆชาวท้องถิ่นท่านใดทราบช่วยบอกที

 

สายสิทธิ์  ไท้ทอง

ก.อบต.จังหวัดอุบลราชธานี

นายกสมาคมข้าราชการส่วนท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี

 

 

- สมาคมข้าราชการส่วนท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี

 

www.ubonlocalgov.org